In de zomer werk ik graag met hout, vooral als het erg warm is.
Achter een smidsvuur staan met 30 graden is niet zo plezierig.
In korte broek, sandalen en dun bloesje ga ik niet achter het vuur staan.
Lepels snijden is dan beter werk.
Deze keer laat ik zien hoe mooi de kleur schakeringen van taxushout in een lepel tevoorschijn komen.

De lepel is af, maar nog niet in de olie gezet.

Dit is de achterkant, de voorkant is nog veel mooier.

En van de zijkant.

Deze lepel heb ik eerder gemaakt, ook daar is de kleur een mooie toevoeging.

Taxus hout is hard en fijn van structuur, daarom wordt het oppervlak van de lepels mooi glad en zacht.
Er zitten wel veel noesten in, dat kan het soms lastig maken om te bewerken. Dat is meteen een mooie uitdaging vind ik.

De taxusboom is giftig, de naalden, de bast en de zaden. Het hout is niet giftig, je neemt er ook niet makkelijk een hapje van.
Het is niet gevaarlijk om een lepel van taxus hout te gebruiken.
Taxushout is bijna niet te koop in de houthandel. Je kunt er wel aankomen, want er worden vaak taxus hagen gerooid.
Voor een lepel heb je geen dikke stam nodig. Mijn voorraad taxus hout heb ik ook op die manier bij elkaar  gespaard.
Het is waarde vol hout wat erg lang mee gaat.
De taxus is een inheemse naaldboom, die langzaam groeit en heel oud kan worden.
De kleuren van taxushout zijn echt betoverend mooi, maar omdat het hout schaars en duur is wordt het weinig toegepast.

In de winkel kun je een lepel van taxushout kopen of bestellen. Ze zijn helaas meestal snel weer uitverkocht.