Misschien overkomt het jou ook wel eens, als je al lang werk maakt; vergeeft je soms wel eens, wat je allemaal geproduceerd hebt.
Als ik open atelier heb, of meedoe aan de kunstroute, ruim ik mijn werkplaats netjes op.
De dingen, die ik op dat moment niet wil tentoonstellen gaan in een doos, of achter een schot.
Ze zijn op eens uit mijn blik veld en ik vergeet ze dan.
Zo overkwam het ook een aantal messen, die ik langer geleden gemaakt heb.
Ik heb in al die jaren al heel wat messen gemaakt, in het begin liet ik ze maar af en toe zien, omdat het niet bij de rest van mijn werk past.
Nu ik de webshop heb en veel meer toegepaste dingen maak, kan ik ze beter presenteren.
Ik experimenteer graag met materiaal voor de handgrepen en de vormgeving, zoals hier boven purperhart,
een paars kleurige houtsoort.
Het maken van damaststaal boeit me.
Het proces vergt veel oefening en kennis van het juiste materiaal.
Ook daarmee heb ik veel uit geprobeerd en leer ik nog steeds.
Dit mes is een voorbeeld van een geslaagd damast experiment.
En vond ik laatst weer terug in een doos, samen met een aantal andere schatten.
In dit mes heb ik mijn naam en wat tekens geëtst.
In het begin combineerde ik willekeurig staal van allerlei voorwerpen en rest stukken.
Bij de inboedel van de smederij, die ik heb opgekocht zaten ook messen om hoeven van paarden te bekappen, dat leverde ook goede messen op.
En het oude koolstofstaal van oude resten en gereedschap liet zich goed wellen.
Later ben ik stalen gaan bestellen, om er zeker van te zijn, dat de messen ook scherp worden en blijven.
Om beter te weten wat ik aan het doen ben, schrijf ik nu in een boek welke stalen en hoeveel lagen ik smeed.
Ook het aantal bewerkingen en welke bewerking.
Daarover schrijf ik later.
De messen komen binnenkort te koop in de shop.
