Hoe ontstaat een sieraad uit een plaatje staal, met een gat?
De stappen die nodig zijn om van een vierkant plaatje een rond sieraad te maken laat ik hier zien.
Rond het bovenste oog smeed ik de bovenkant rond, dat doe ik om de hoorn van het aambeeld.
De onderste twee gaten heb ik er eerst in geboord.
De hoeken rond deze gaten smeed ik ook rond.
De gaten steek ik in een doorn en vervolgens sla ik aan de buitenkant op het staal.
Zo worden de gaten groter en de hoeken ronder.
Het is een stukje roest vast staal.
Door de gaten steeds groter te smeden ontstaat de vorm.
Zo zie je het ontstaan van een sieraad.
De blauw zwarte kleur komt door de hitte en het smeden.
Ik zou het sieraad ook blank kunnen slijpen, maar ik vind deze gesmede huid mooier.
Ik hoop jullie ook.
Een leren koord maakt het sieraad af.
Uit een simpel plaatje rvs kun je door smeden een prachtig sieraad maken.
Dat is wat ik zo leuk en spannend vind aan deze techniek, aan het vaak van smid.
Het is best lastig om alle voorwerpen, die ik maak op te nemen in de webshop. Het kost veel tijd en aandacht. ik heb er al eens eerder over geschreven. Elk object is uniek en daardoor moeten ze allemaal beschreven en gefotografeerd worden. Het ordenen van de objecten alleen al is een klus, de koper wil wel het juiste voorwerp in huis krijgen.
Het maak proces leg ik vast op foto’s en film. Om zo inzicht te geven hoe een object ontstaat en wat er allemaal komt kijken voordat een voorwerp af is. Zo kan ik ook het creatieve proces laten zien. Hierboven een foto van het begin van twee kaasmesjes uit een platte strip staal. Aan weerskanten smeed ik eerst de handgrepen uit, later zaag ik de strip door midden en werk ik de mesjes afzonderlijk verder uit. Het resultaat is hieronder te zien. Nu moet ik ze beide nog opnemen in de web winkel. Mocht je ze willen hebben en je vind ze niet in de shop, dan kun je me altijd een email sturen.
Het komt er dus op neer, dat ik meer discipline moet aanleren om regelmatig iets te posten in de webshop. Vastleggen met foto’s en video’s gaat goed en posten op facebook en Instagram ook. Omdat er zoveel te leren valt rondom het beheren van een webshop laat ik me vaak afleiden door een leuk plug-in. Wat kun je er allemaal mee, hoe werkt het is het nuttig voor mij enz. Voor ik het weet is de tijd alweer om.
Conclusie, het beheren van de website is een groot avontuur, waar ik niet altijd even consequent mee ben. Het maken van voorwerpen en object gaat vanzelf en daar ligt eigenlijk mijn hart.
Verschillende voorwerpen, messen en sieraden in deze winkel zijn gemaakt van damast staal. Ook wel damast genoemd.
Wat is dat eigenlijk damast staal?
Hoe smeed je damast staal?
Hieronder een voorbeeld van een mes van damast staal.
Damast ontstaat door verschillende legeringen van staal op elkaar te smeden. Het wordt ook wellen of vuurlassen genoemd.
Je maakt het staal zo heet, dat het bijna smelt, door grote druk uit te oefenen met een hamer of pers verbind je de staal soorten met elkaar.
Het wordt één geheel. Om dit te bereiken heb je ook een vloeimiddel nodig, wat oxidatie tegen gaat.
Hier zie je een ruw stuk damast staal.
Voordat je het patroon van de staal soorten gaat zien, moet je veel slijpen vijlen, schuren en polijsten.
Na het schuren en polijsten zie je soms al wel een licht patroon van de verschillende staal legeringen.
Door te etsen met ijzeroxide, worden door verkleuring de verschillende lagen staal beter zichtbaar.
Het bovenste mes is wilde damast, dat betekent dat het geen bepaald patroon heeft en zonder een bepaald systeem of doel gesmeed is.
Je kunt het ook heel simpel met 3 lagen staal doen, de middelste laag is dan van hard staal, dat voor een scherpe snede zorgt.
Hierboven zie je het ruige mes, met een zwart randje, dat is het snij staal.
Bij dit mes heeft het vuurlassen een nuttige functie, vaak is het voor de sier of een combinatie van nut en sier.
Voor messen is het zinvol, dat je zorgt dat het harde staal de snede gaat vormen, ook als je veel lagen maakt en een moeilijk patroon.
Er zijn veel smeden, die het damast smeden veel beter kunnen dan ik.
Dat komt omdat ik alles handmatig doe.
Ik heb geen smeedpers en geen smeedhamer. Hierdoor zijn grote stukken te zwaar en moeilijk voor mij.
Voor sierraden is het ook een mooie techniek, bij deze ring kun je de lagen mooi zien, en aan de zijkant het patroon.
Nog een paar tips in het kort over hoe smeed ik damast staal?
Het smeden van damast staal kost tijd en veel oefening. Zonder ervaring met smeden is het erg moeilijk.
Je moet verschillende soorten staal hebben.
Je moet weten wat harde en zachte staal soorten zijn.
Je moet weten of de staal soorten geschikt zijn om te smeden en te vuurlassen.
Je moet nauwkeurig en zorgvuldig werken.
De stukken staal moeten schoon en vetvrij zijn.
Als je de hitte van het vuur niet kunt lezen en het vuur niet kunt onderhouden, lukt het niet.
De temperatuur van het staal moet precies goed zijn, wil je het kunnen wellen.
Er zijn workshops waar je in één dag een damast mes kunt smeden, maar dat kan alleen omdat de mensen daar als die kennis voor jou hebben.
Een ander mogelijkheid is een stuk damast staal kant en klaar kopen, er zijn veel aanbieder. o.a. M.v.H Damast
Als het stuk damaststaal gesmeed is kun je er een mes of iets anders van smeden, dat is nog het minst moeilijke deel.
Af werken en slijpen kost veel tijd, maar dat kun je thuis doen.
Natuurlijk zijn hier ook machines voor die het makkelijker maken.
Bij het maken van een mes hoort een handgreep, dat is weer een heel ander onderwerp. daar kan ik ook nog veel over schrijven.
Het tuin seizoen is bijna voorbij, het wordt tijd voor het grovere werk,
opruimen, spitten, snoeien en zagen.
Het handgereedschap kan schoon gemaakt, ingevet en opgeruimd worden.
Goed en stevig handgereedschap voor in de tuin, is fijn om mee te werken.
Daarom ontwerp en smeed ik graag verschillende vormen van handgereedschap voor in de tuin.
Ik noem ze tuinhakjes, je kunt ook zeggen handhakjes of handschoffeltjes.
Hieronder zie je een mooi groepje bij elkaar.
Ze zijn heel geschikt voor het losmaken van de grond tussen plantjes, het wieden van onkruid.
Zelf gebruik ik ze bij het klaarmaken van groente bedden vlak voor het planten.
Ze kunnen mooie plantgaten maken voor je jonge groente planten.
Hand-hakjes en schoffeltjes kan ik smeden in heel veel variaties, met of zonder punt, breder, met twee tanden en met een oog of een haakje.
De handgreep is van staal, meestal gecombineerd met hout, dat maakt het ronder en ligt stevig in de hand.
Ik laat expres het staal in het handvat door lopen, want zo is het hakje één geheel en daardoor heel stevig.
De hakjes kunnen daardoor heel lang in gebruik blijven, ze breken niet af.
Hier nog een paar details van het hand gereedschap.
Het handgereedschap is niet roestvrij, regelmatig invetten en ze blijven mooi en scherp.
Wanneer het snijgedeelte bot is geworden kun je het met een wetsteen of vijl weer scherp maken. Niet met een haakse slijper werken, dan wordt het staal te heet en verlies je te veel materiaal.
De tuinhakjes en schoffels worden na het smeden in gebrand met olie, daardoor blijven ze langer vrij van roest en krijgen ze een mooi blauw zwart patina.
Om op ideeën te komen, maak ik tekeningen en schetsen.
Niet zo erg gedetailleerd, want het zijn geen werk tekeningen.
Ik probeer de vorm vast te leggen, die in mijn hoofd zit. Of ik probeer al schetsend op ander vormen te komen.
Door vrij te tekenen lukt het me om die vormen op papier te krijgen.
Hier ben ik aan het tekenen voor het ideeën voor een barbecue vork.
Hoe kan een barbecue vork er uit zien. Als het lukt kan ik veel korte schetsen maken.
Schetsen gaat snel en eenvoudig, je hebt er niet veel middelen voor nodig, een potlood en een stukje papier.
Wat is een leuk apart haakje? Soms kun je iets wel tekenen, maar is het smeden een stuk lastiger.
Bij het schetsen laat ik me in eerste instantie niet tegenhouden door de praktische uitvoering.
Dat komt later bij het kiezen van een model.
De tekening is vaak de aanleiding om op een bepaalde manier te beginnen, soms is het resultaat toch weer heel anders.
Een leuke hanger ontwerpen?
Dan ga ik tekenen voor ideeën voor hangertjes.
Een spiraal, een takje een hartje, allerlei dingen zijn mogelijk.
Eigenlijk kan alles als er maar ergens een koord of kettinkje aan kan.
De schetsen maak ik in boekjes, die bewaar ik en blader ze af en toe door.
Op eens kan er één zijn, die ga ik maken.
Zo is ook deze slang hanger ontstaan.
In de loop van de tijd heb ik veel verschillende hartje gemaakt, op verschillende manieren.
Uit een stukje draad, uit een plaatje of uit een rond of vierkant staf.
De hartje worden één maal in de shop meestal snel verkocht.
Op dit moment heb ik er geen hartjes voor Valentijn meer.
Dat is wel een beetje jammer en dom, net nu Valentijn voor de deur staat.
Als je toch een mooi sieraad cadeau wil doen, kijk dan even verder in de winkel.
Ik werk aan een nieuwe voorraad, misschien heb ik er dan volgend jaar een paar in de webshop als het weer zover is.
Tot die tijd zij er genoeg andere mooie en interessante hangers te vinden in de webwinkel.
Zoek je een mooi en stoer cadeau om iemand mee te verassen, kijk dan onder cadeaus.
Ook als het geen Valentijn is wil je wel eens iemand verassen met een origineel cadeau.
En ook niet iedereen houd van hartjes. Daarom maak ik hangers in allerlei vormen, voor vrouwen en mannen.
Meestal zijn ze wel een beetje stoer en robuust.
Onder de categorie cadeaus, vind je ook stoere mannen dingen en handige gebruiksvoorwerpen.
En sinds kort stel ik ook cadeau of geschenk pakketten samen, gecombineerd met regionale producten.
Heb je vragen schroom niet en stuur een mail of WhatsApp, bellen mag ook.
Om iets te maken heb je een idee nodig. Dat idee ontstaat meestal in je hoofd, in je fantasie.
Soms naar aanleiding van iets wat je gezien hebt, wat je inspireerde.
Dat kan iets uit de natuur zijn, iets in een film of boek, iets van een collega maker, of zomaar opeens in je opkomen.
Hoe moet je dat dan vast leggen?
Hoe begin je dan met het maken van iets?
Je gedachten en fantasie vangen is best moeilijk.
Het beste gaat het bij mij via tekeningen, ik schets in een schetsboek.
Het lukt niet altijd even goed om precies vast te leggen wat ik bedacht heb.
Daarom maak ik meer schetsen.
Dit idee voor een kommetje heb ik zo snel vast gelegd. Of ik het ooit ga maken weet ik niet.
Soms blader ik mijn schetsboeken door en zie opeens oooh dat is een goed idee dat ga ik maken.
Ik maak ook schetsen als ik iets al af heb of een keer gemaakt, maar dan om er net even een andere vorm voor te zoeken.
Of omdat ik er niet zo goed uit kom hoe ik verder moet.
Zoals met deze barbecuevork.
De vork kan ik verschillende handvaten geven, wat zijn de mogelijkheden.
Voor het smeden van damaststaal messen houd ik ook een schema bij met tekeningen, zodat ik weet welke staalsoorten ik heb gebruikt en hoe het mes is opgebouwd.
Het staal word een paar keer gehalveerd en weer op elkaar gesmeed. De maten van het blok staal en wat er is gebeurd noteer ik er dan naast.
Aan het eind zoek ik dan naar een vorm.
Hoe smeed ik een lepel van rvs.
Het smeden van een lepel is niet moeilijk. Je begint met een langwerpig plaatje rvs, of staal.
Door twee inkepingen te smeden, deel je de lepel in het kommetje en de steel,
De voorkant waar de kom moet komen, smeedt je rond en stuik je op de rand van het aambeeld.
Tegelijkertijd maak je, waar de kom overgaat in de steel het stuk staal steeds dunner.
Je laat de steel langzaam dunner worden naar boven toe.
Als je een breed plaatje rvs gebruikt, moet je op letten dat het niet dubbel vouwt.
In deze video laat ik zie hoe het smeden van een koffie schepje gaat. Voor elke vorm van lepel gaat het ongeveer hetzelfde.
Bij deze gesmede lepel van rvs, ben ik begonnen met een plaatje, zoals je in dit filmpje kon zien.
De steel heb ik lang en dun uit gesmeed. De steel houd ik eerst vierkant en als hij dun en lang genoeg is smeed ik hem rond.
De kom houd ik ook plat tot op het laatst. Ik probeert het platte stuk zo groot en rond mogelijk uit te smeden.
Belangrijk is dat alles overal even dik is.
Ben ik tevreden, dan smeed ik de kom rond op een blok hout met een kom erin en op een bolle staak.
Op hout smeden heeft als voordeel dat ik het staal wel vervormt, maar niet dunner slaat. Het nadeel is dat het hout flink begint te roken.
De bolle staak is nodig om nog meer bolling te krijgen. Je kunt het ook koud smeden.
Hier zie je de lange lepel uit rvs nog met een vierkante steel en de kom moet nog dunner worden gesmeed.
Rvs is harder dan staal, daarom moelijker om te smeden.
Het uiterlijk van rvs veranderd door het smeden, je kunt eigenlijk bijna geen verschil zien in kleur met gewoon staal.
Het rvs is ook niet meer helemaal roestvrij, omdat je er door het smeden op een stalen aambeeld en met een stalen hamer deeltjes in slaat die wel roesten.
Je moet je werkstuk weer helemaal glanzend polijsten om het roestvrije terug te krijgen en dan nog is het niet helemaal zeker dat en niet toch een klein beetje roest kan komen.
Deze slideshow vereist JavaScript.
Als de steel lang genoeg is en mooi rond gesmeed kun je de kom hol smeden.
Zoals gezegd eerst op een blok hout, de lepel moet je wel warm maken.
Dan om hem mooi af te werken op een bolle staak. Soms is het nodig om de rand van de kom wat af te vijlen zodat hij overal even hoog is.
De overgang tussen steel en kom is wat dikker en een beetje breder gelaten voor de stevigheid.
De lepels en het bestek, waarmee we eten in ons dagelijks leven zijn meestal van rvs. Die zien er glad en glimmend uit.
Deze lepel heb ik wel geschuurd, maar niet helemaal glad, je ziet nog de structuur van het smeden.
Wel is de zwart blauwe kleur gedeeltelijk verdwenen, maar je ziet wel de ontlaad kleuren, blauw, geel en rood.
Voor het maken van een kleine sleutelhanger begin ik met een staafje staal van 8mm rond of vierkant.
Ik begin met het dun uitsmeden van de staaf voor het oogje en het steeltje van in dit geval een blaadje.
Het staafje smeed ik vierkant en drijf het dun uit tot ongeveer 4mm. Dan maak ik het weer rond.
Ik smeed het vierkant, omdat het dan makkelijker is om het dunner te drijven.
Ik heb dan meer controle over de dikte en de vorm.
Het staafje is nu mooi dun en de overgang met het oorspronkelijke materiaal is duidelijk te zien.
Aan de boven kant van het staafje smeed ik een klein oogje voor de sleutelring.
Nu moet ik de staf afkorten, dat doe ik met een schrooi ijzer.
Uit het stuk vat overblijft smeed ik het blaadje.
Het onderste deel wordt het blaadje.
Ik hamer het plat en aan de voorkant een beetje puntig.
Met de pen van de hamer drijf ik de bladvorm uit.
Ik heb een hamer met een brede ronde pen.
Het blaadje smeed ik dun uit, maar ook weer niet te dun, anders worden de randen scherp.
Als er toch nog scherpe randjes aan zitten, vijl ik die weg en doe er wat olie op.
Nog één keer gaat hij in het vuur om de olie te laten inbranden.
De sleutelhanger krijgt zo een mooie diep zwartblauwe kleur.
Vind je hem mooi?
Zou je er ook zo één willen?
Stuur een mail en ik maak er één.
Ze kosten € 15,- p. st.
Dit weekeind is de werkplaats open voor publiek.
Ik doe mee aan de Kunstroute Beuningen.
19 en 20 september 2020 kun je een kijkje komen nemen in mijn werkplaats.
Hier maak ik al mijn producten, je kunt ze zien en voelen en vragen stellen over hoe ze gemaakt worden.
Ik vind het leuk om je te ontmoeten van 12.00-17.00 ben ik aanwezig.
Het adres is Dijk 5, 6551 ZC Weurt.
(Dijkmagazijn Weurt, of Noodschuur)
Bij bestelling in de regio Nijmegen gratis thuis bezorgd. Sluiten